Τρομολαγνεία και πρώτο θέμα ο καπνός από τα τζάκια…τα chemtrails γαργάρααα!!!

Είναι πραγματικά απίστευτο το μέγεθος η όλη ιστορία με τον καπνό από τα τζάκια και τις αιθαλομίχλες κλπ κλπ.  Πρωϊνάδικα, μεσημεριανά, δελτία ειδήσεων πρωτοσέλιδα εφημερίδων… όλοι για τον καπνό από το τζάκι!!

Κι ενώ ο πλέον ειδικός, ο πνευμονολόγος,  αναπληρωτής καθηγητής σχολή δημόσιας υγείας του Χάρβαρντ κος Μπεχράκης είπε ότι…

 δειτε εδω

Η αιθαλομίχλη φέρνει μειώσεις στον φόρο κατανάλωσης πετρελαίου..

ΦΟΥΝΤΩΣΤΕ ΤΑ ΤΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΞΥΛΟΣΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΣΚΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ.

. Η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης συζητήθηκε σήμερα στην σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).

 Στη σύσκεψη συμμετείχαν η υφυπουργός Υγείας κυρία Φωτεινή Σκοπούλη, η Γενική Γραμματέας του ΥΠΕΚΑ κυρία Μάρω Ευαγγελίδου, ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης ΕΑΡΘ (Τμήμα Ποιότητας Ατμόσφαιρας) του ΥΠΕΚΑ κ. Νίκος Μανάλης, ο Γενικός Επιθεωρητής της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος κ. Παναγιώτης Μέρκος, υπηρεσιακοί παράγοντες των δύο υπουργείων καθώς επίσης του υπουργείου Εμπορίου και της ΕΜΥ. Στη σύσκεψη συμμετείχε και ο αναπληρωτής καθηγητής του ΑΠΘ κ. Δημοσθένης Σαρηγιάννης ο οποίος στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος TRANSPHORM για την ατμοσφαιρική ρύπανση μελετά τα επίπεδα των ρύπων και τις επιπτώσεις τους στην υγεία (http://www.tovima.gr/society/article/?aid=490660).

 Η υφυπουργός Υγείας, σύμφωνα με πληροφορίες, υποστήριξε ότι το θέμα της δημόσιας υγείας είναι σημαντικότερο από εκείνο του λαθρεμπορίου καυσίμων, δήλωση η οποία βρήκε σύμφωνους τους περισσότερους εκ των συμμετεχόντων στη σύσκεψη. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Βήματος η πρόταση που …έπεσε στο τραπέζι αφορούσε την άμεση μείωση του ειδικού τέλους κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο φυσικό αέριο.

 Παράλληλα, προτάθηκε ως ισοδύναμο μέτρο η διεύρυνση των προϋποθέσεων χορήγησης του επιδόματος θέρμανσης ώστε να ενταχθούν περισσότεροι δικαιούχοι στη διαδικασία χορήγησής του όχι μόνο για χρήση πετρέλαιο αλλά και φυσικού αερίου.

 Επίσης, προτάθηκε η προώθηση της διασύνδεσης περισσότερων νοικοκυριών με το φυσικό αέριο δίνοντας ως κίνητρο φοροαπαλλαγές. Σύμφωνα με το tovima,ένα από τα θέματα που απασχόλησε τους συμμετέχοντες στη σύσκεψη αφορούσε και τις διαδικασίες ένταξης στο πρόγραμμα του ΥΠΕΚΑ «Εξοικονόμηση Κατ’ Οίκον» το οποίο παρέχει κίνητρα στους πολίτες να βελτιώσουν την ενεργειακή απόδοση του σπιτιού τους. Ωστόσο, οι στόχοι του προγράμματος δεν έχουν επιτευχθεί καθώς έως σήμερα συμμετείχαν μόνο 20.000 νοικοκυριά. Έτσι, πλέον οι αρμόδιοι παράγοντες του υπουργείου Περιβάλλοντος συζητούν την ένταξη πολιτών στο πρόγραμμα με ευνοϊκότερους όρους.

  Έλεγχος στα πέλετ

 Έκπληξη προκάλεσε σε όσους συμμετείχαν στη σύσκεψη και η αναφορά του προϊσταμένου των Ράμπο του Περιβάλλοντος κ. Μέρκου σε υπόθεση πώλησης πέλετ από ανακυκλωμένα υλικά στη Λάρισα. Μετά από αυτό αποφασίστηκε ότι πρέπει να βελτιστοποιηθεί η τυποποίηση και να γίνεται συστηματικός έλεγχος της ποιότητας των πέλετ που διατίθενται στην αγορά. Παράλληλα αποφασίστηκε να γίνει έκκληση προς τους πολίτες, εάν έχουν τη δυνατότητα, να χρησιμοποιούν πετρέλαιο ή φυσικό αέριο και να μην καταφεύγουν στη χρήση βιομάζας. Ακόμη, τα συναρμόδια υπουργείο πρόκειται να προχωρήσουν στην έκδοση οδηγιών σχετικά με τα καυσόξυλα και τα πέλετ. Για παράδειγμα θα δοθούν πληροφορίες για τις διάφορες ποιότητες των ξύλων (π.χ. η ελιά είναι καλύτερη από το πεύκο), για τα ποσοστά υγρασίας της ξυλείας και τις επιπτώσεις από την καύση ακατάλληλων ξύλων (π.χ. παλιά έπιπλα βαμμένα με βερνίκια, μελαμίνες, νοβοπάν κλπ.) η οποία μπορεί να οδηγήσει στην έκλυση επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία ατμοσφαιρικών ρύπων τόσο στο εξωτερικό περιβάλλον όσο και στο εσωτερικό των σπιτιών. Τέλος, συζητήθηκαν τα μέτρα τα οποία θα πρέπει να λαμβάνονται σε περιόδους οξέων επεισοδίων χωρίς ωστόσο να καταλήξουν σε κάποια απόφαση. Μια από τις προτάσεις αφορούσε την απαγόρευση της κυκλοφορίας των οχημάτων στους δρόμους ως έσχατη λύση.

Έρευνα του ΑΠΘ: «Θάλαμοι αερίων» τα σπίτια από τη χρήση τζακιών !!!

Σε επικίνδυνους θαλάμους αερίων έχουν μετατραπεί τα σπίτια που χρησιμοποιούν τζάκια και σόμπες για τη θέρμανσή τους καθώς, σε συνδυασμό και με τις μετεωρολογικές συνθήκες, αυξάνονται τα εισπνεόμενα σωματίδια δημιουργώντας σοβαρά αναπνευστικά και καρδιακά προβλήματα.

Μάλιστα, το εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ εκτιμά ότι το οικονομικό κόστος της επιβάρυνσης της δημόσιας υγείας από τη χρήση στερεών καυσίμων αυξήθηκε το 2012 σε σχέση με το 2011 κατά 40 εκατομμύρια ευρώ μόνο για τη μητροπολιτική περιοχή της Θεσσαλονίκης.

    

Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος TRANSPHORM με θέμα την ατμοσφαιρική ρύπανση και τις επιπτώσεις στην υγεία από τις μεταφορές και την ανάπτυξη ολοκληρωμένων μεθοδολογιών για την εκτίμηση των επιπτώσεων των σωματιδίων, πραγματοποιήθηκαν από το καλοκαίρι του 2012 από το εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής, μετρήσεις εκπομπών σωματιδίων και επιβάρυνσης της ποιότητας του αέρα εσωτερικών χώρων από την καύση ξύλων σε τζάκια και ξυλόσομπες σε περίπου 30 σπίτια της Θεσσαλονίκης.

Τα αποτελέσματα δείχνουν μια αύξηση της μέσης συγκέντρωσης σωματιδίων στον αέρα εσωτερικών χώρων ύστερα από μόλις 2-3 ώρες λειτουργίας του τζακιού. Οι μέσες τιμές που παρατηρούνται σε αυτά τα σπίτια κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του τζακιού και υπό συνθήκες χαμηλής ρύπανσης του εξωτερικού αέρα κυμαίνονται ανάμεσα σε 50 μg/m3 για τα αιωρούμενα μικροσωματίδια ΡΜ2.5 και 90 μg/m3 για τα σωματίδια ΡΜ10 (το όριο ασφαλείας είναι 20 μg/m3 και 40 μg/m3 αντίστοιχα σύμφωνα με την Κοινοτική νομοθεσία).

Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η αύξηση που παρατηρείται στον αριθμό των πιο λεπτόκοκκων σωματιδίων που εκπέμπονται κατά τη διάρκεια της καύσης ξύλων στο εσωτερικό των σπιτιών. «Ας σημειωθεί εδώ ότι τα υπέρλεπτα αιωρούμενα σωματίδια είναι και τα πιο επικίνδυνα για την υγεία γιατί, λόγω της μικρής τους διαμέτρου, μπορούν να εισχωρήσουν βαθιά στους πνεύμονες και να φτάσουν στα βρογχιόλια, τις περιοχές δηλαδή των πνευμόνων όπου γίνεται η ανταλλαγή αερίων (οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα).

Τα πιο λεπτά από αυτά μπορούν από το βρογχιόλια να περάσουν στο αίμα και στη συστημική κυκλοφορία επιβαρύνοντας σημαντικά την ανθρώπινη υγεία, τόσο σε ό,τι αφορά σε νόσους του αναπνευστικού, όσο και σε καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνο του πνεύμονα», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Μηχανικής.

Με δεδομένο μάλιστα, όπως επισημαίνεται, ότι ο μέσος άνθρωπος περνά περίπου 55% του χρόνου του στο σπίτι και λαμβάνοντας υπόψη τις μετρήσεις της σωματιδιακής ρύπανσης τόσο του ατμοσφαιρικού όσο και του αέρα εσωτερικών χώρων, η μέση συγκέντρωση σωματιδίων στον αέρα που εισπνέουν οι Θεσσαλονικείς που χρησιμοποιούν καύση ξύλων για θέρμανση σε ημερήσια βάση κατά την ψυχρή περίοδο του χειμώνα, είναι πολύ πάνω από τα όρια ασφαλείας που έχουν τεθεί από την Κοινοτική νομοθεσία.

«Αν υπολογίσουμε μάλιστα και το γεγονός ότι πολλοί καταφεύγουν στην καύση ξύλων εμποτισμένων με χημικά, μιλάμε για έγκλημα που γίνεται μέσα στα σπίτια σε βάρος του εαυτού μας αλλά και των ίδιων μας των παιδιών», επισημαίνει ο αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος χημικών μηχανικών Δημοσθένης Α. Σαρηγιάννης.

Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η αυξημένη ρύπανση τόσο του ατμοσφαιρικού όσο και του αέρα εσωτερικών χώρων προτείνονται, μεταξύ άλλων, αποξήρανση της χρησιμοποιούμενης ξυλείας και άλλων τύπων βιομάζας, επιδότηση της συντήρησης τζακιών και καυστήρων βιομάζας, έλεγχος ποιότητας και πιστοποίηση των μπρικετών και των πέλετς βιομάζας ώστε να αναπτυχθεί η αγορά της βιομάζας για ενέργεια ορθολογικά, χωρίς να αυξάνεται η παράνομη υλοτομία.

 

«Θα πρέπει να σημειωθεί, τέλος, ότι μια επικείμενη αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ για οικιακούς καταναλωτές απειλεί να οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της άναρχης χρήσης βιομάζας για θέρμανση, επιτείνοντας έτσι τις αρνητικές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία», καταλήγει ο κ.Σαρηγιάννης.

http://demi-zouzounews.blogspot.gr

Έκτακτη προειδοποίηση από το Υπουργείο: Μην ανάβετε τζάκια

ΜΑ ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ

Η ατμοσφαιρική ρύπανση αυξάνεται επικίνδυνα

Συστάσεις στους πολίτες να επιδείξουν προσοχή στην ποιότητα των ξύλων που καίνε στα τζάκια και να περιορίσουν τη χρήση βιομάζας, εξέδωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος, με αφορμή την κλιμάκωση του φαινομένου της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

«Κατά τη διάρκεια του φετινού χειμώνα το δίκτυο σταθμών παρακολούθησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης κατέγραψε, κυρίως στην Αθήνα και σε δύο χρονικές περιόδους, ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα αιωρούμενων σωματιδίων» αναφέρει η ανακοίνωση.

Το φαινόμενο αυτό ευνοήθηκε, αφενός μεν από τις επικρατούσες μετεωρολογικές συνθήκες, όπως ασθενείς άνεμοι και θερμοκρασιακή αναστροφή, και αφετέρου από την έντονη χρήση εστιών καύσης που χρησιμοποιούν ως καύσιμη ύλη βιομάζα.

Η ενδεχόμενη καύση συνθετικών προϊόντων ξυλείας (όπως μελαμίνες, νοβοπάν, κόντρα πλακέ), ξύλων βαμμένων ή εμποτισμένων με χημικές ουσίες, καθώς και πλαστικών ή ελαστικών υλικών, επιβαρύνει τόσο την υγεία του χρήστη των εστιών καύσης από ρύπανση του εσωτερικού περιβάλλοντος, όσο και το εξωτερικό περιβάλλον.

Το υπουργείο δηλώνει ότι παρακολουθεί, μέσω του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης, τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε συνεχή βάση, και ότι βρίσκεται σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας και την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία.

Βάζουν πλαφόν στα καυσόξυλα που μπορούν να κόβουν οι πολίτες

Από τη στιγμή που το πετρέλαιο πήγε στα ύψη και ο κόσμος άρχισε να παγώνει, τα δάση της χώρας απέκτησαν την κίνηση που είχαν τα κέντρα ..μεγαλουπόλεων!

 Με απόφασή του το ΥΠΕΚΑ βάζει πλαφόν στα καυσόξυλα που θα μπορούν να κόβουν οι πολίτες από τα δάση της χώρας, αφού είδαν ότι τα τζάκια και οι ξυλόσομπες δουλεύουν στο “φουλ”!

 Το ΥΠΕΚΑ ζητάει αναλυτικά από τις κατά τόπους δασικές αρχές να εκδώσουν Δασικές Αστυνομικές Διατάξεις με τις εξής ρυθμίσεις:

δείτε τη συνέχεια εδώ

ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΗΚΗ BOILER 1000 lit KAI TΡΙΟΔΗ ΑΝΑΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΣΕ ΛΕΒΗΤΑ ΒΙΟΜΑΖΑΣ THERMOSTAL 80 KW ΠΑΛΙΟ ΜΟΝΤΕΛΟ

 ΣΕ ΦΆΣΗ ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ  ,,ΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΚΑΎΣΗ ΠΥΡΗΝΟΞΥΛΟ

Προσοχή στην επιλογή των πέλετ και της βιομάζας !!!

Για την θερμική ενέργεια που θέλει κάποιος για να ζεστάνει το σπίτι του με πετρέλαιο θα πρέπει να πληρώσει 1400€ τον τόνο.

  Εάν υποκαταστήσει το πετρέλαιο με βιομάζα μπορεί να πληρώσει από 400 έως 600€. Τι πρέπει, όμως, να προσέχει ο καταναλωτής…

 Η βιομάζα είναι καθαρό καύσιμο. Το πετρέλαιο εκτός από το ότι είναι πιο ακριβό μολύνει την ατμόσφαιρα.

Εκείνο, όμως, που πρέπει να προσέχει ο καταναλωτής που προτιμά την βιομάζα είναι η ποιότητα της. Να είναι σύμφωνη με τις προδιαγραφές που έχει θέσει η υπουργική απόφαση που επιτρέπει την χρήση της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Ο Ελληνικός Σύνδεσμος Βιομάζας (ΕΛΕΒΙΟΜ) για φέτος, έχει θέσει στόχο τον έλεγχο της ποιότητας.

«Εκεί θα εστιάσουμε τη χρονιά αυτή, ώστε η ποιότητα αυτής της βιομάζας που θα χρησιμοποιείται να υπακούει στις ευρωπαϊκές νόρμες οι οποίες είναι και ελληνικές. Δεν θέλουμε να δυσφημιστεί η βιομάζα ότι προκαλεί επιβάρυνση στο περιβάλλον» λέει ο κ. Αντώνης Γερασίμου πρόεδρος της ΕΛΕΒΙΟΜ.

Εάν το καύσιμο που χρησιμοποιείται δεν έχει τις κατάλληλες προδιαγραφές τότε ακυρώνονται όλα τα πλεονεκτήματα που έχει η βιομάζα.

«Δυστυχώς έχει πέσει στην αντίληψη μας ότι αυτό ήδη γίνεται στην Ελλάδα, δεν είναι ελεγμένες οι ποιότητες. Γι αυτό θα ιδρύσουμε, ως ΕΛΕΒΙΟΜ, έναν οργανισμό ο οποίος θα κάνει ελέγχους και το πιστοποιητικό θα εκδίδεται από το υπουργείο» λέει ο κ. Γερασίμου.

 Η βιομάζα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα και μπορεί να καλύψει σε μεγάλο ποσοστό τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας (έως και 75%) αρκεί να ενταχθεί στον εθνικό σχεδασμό και να οργανωθούν τα δίκτυα τροφοδοσία αλλά και να υλοποιηθούν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις..

πηγη

Η βιομάζα δίνει το 1/5 της ενέργειας και προάγει τη γεωργία

Από βιομάζα θα μπορούσε να παρέχεται πάνω από το ένα πέμπτο της παγκόσμιας ενέργειας, χωρίς να καταστρέφεται η παραγωγή τροφίμων, σύμφωνα με τα στοιχεία έκθεσης από το Ερευνητικό Κέντρο Ενέργειας του Ηνωμένου Βασίλειου (UKERC).

Η έκθεση, στην οποία εξετάζονται περισσότερες από 90 παγκόσμιες μελέτες, διαπιστώνεται ότι ο κύριος λόγος που οι επιστήμονες διαφωνούν σχετικά με τον πιθανό ρόλο της βιομάζας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών, είναι ότι κάνουν διαφορετικές υποθέσεις σχετικά με τον πληθυσμό, τη διατροφή και τη χρήση γης.

Ένα ιδιαίτερα σημαντικό σημείο διαφωνίας είναι η ταχύτητα με την οποία η βελτίωση της παραγωγικότητας των τροφίμων και των ενεργειακών καλλιεργειών μπορεί να ξεδιπλωθεί.

«Αν κάνουμε την καλύτερη χρήση των γεωργικών υπολειμμάτων, ενεργειακών καλλιεργειών και των υπολειμμάτων παίρνοντας έτσι το ένα πέμπτο της τρέχουσας παγκόσμιας ενέργειας από βιομάζα είναι μια λογική φιλοδοξία», δήλωσε ο Δρ Raphael Slade, επικεφαλής της έκθεσης και ερευνητής στο Imperial College του Λονδίνου.

Η έκθεση διαπιστώνει ότι παίρνοντας περισσότερο από αυτό που είναι τεχνικά δυνατό, αλλά απαιτεί παραδοχές σχετικά με την παραγωγή τροφίμων και τις αλλαγές στη διατροφή που μοιάζουν όλο και πιο δύσκολες, ειδικά καθώς οι άνθρωποι στην Ασία και τη Λατινική Αμερική αρχίζουν να υιοθετήσουν τη διατροφή των δυτικών με υψηλά ποσοστά κρέατος, όσο τα εισοδήματα αυξάνονται.

«Όσο περισσότερο βιοενέργεια θέλετε τόσο πιο δύσκολο γίνεται να συμβιβάζεται η ζήτηση για την προστασία των τροφίμων, της ενέργειας και του περιβάλλοντος», λέει ο κ. Slade.

Αντικαθιστώντας όλα τα ορυκτά καύσιμα με βιομάζα θα ήταν ισοδύναμο με όλη την παγκόσμια γεωργία και την εμπορική δασοκομία, και θα είναι δυνατή μόνον εάν περισσότερα τρόφιμα μπορούσαν να καλλιεργηθούν σε λιγότερη γη.

Τεχνική πρόοδος θα μπορούσε να είναι η λιγότερη αμφιλεγόμενη διαδρομή για την αυξημένη παραγωγή βιοενέργειας, αλλά η πολιτική θα πρέπει να ενθαρρύνει την καινοτομία και τις επενδύσεις. Δίνοντας έμφαση στην αύξηση των τροφίμων και των ενεργειακών καλλιεργειών θα μπορούσε να δημιουργήσει ευκαιρία, αρκεί να γίνεται χωρίς να καταστρέφεται τη γονιμότητα του εδάφους ή καταστρέφοντας τους υδάτινους πόρους.

Η έκθεση υπογραμμίζει τις δυνατότητες της πολιτικής για την προώθηση της μάθησης, ενθαρρύνοντας, τώρα, την ανάπτυξη της βιώσιμης βιομάζας, αντί να περιμένει την οριστική απάντηση για το απόλυτο δυναμικό.

Η έκθεση τονίζει την ανάγκη των επιστημόνων που εργάζονται πάνω στα τρόφιμα και τη γεωργία για στενότερη συνεργασία με τους ειδικούς της βιοενέργειας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων όπως η διαθεσιμότητα του νερού και η προστασία του περιβάλλοντος. Εάν η βιομάζα απαιτηθεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο ενεργειακό σύστημα του μέλλοντος, οι σχέσεις μεταξύ της βιοενέργειας και της παραγωγής τροφίμων θα γίνουν πάρα πολύ σημαντικές για να εξεταστούν μεμονωμένα.

«Η βιοενέργεια μπορεί να χρειαστεί να παίξει ρόλο σε ένα μελλοντικό ενεργειακό μείγμα χαμηλών εκπομπών άνθρακα» δηλώνει ο Dr Ausilio Bauen, επικεφαλής της βιοενέργειας στο Imperial College του Κέντρου Πολιτικής Ενέργειας και Τεχνολογίας.

«Εξασφαλίζοντας βιοενέργεια, τα τρόφιμα και τα δάση δεν θα ανταγωνίζονται για γη. Αλλά, αν χρησιμοποιήσουμε τη γη πιο παραγωγικά, και κάνοντας καλύτερη χρήση των διαθέσιμων φυτικών υλικών, θα είμαστε απολύτως ικανοί παράγοντας βιοενέργεια, να τρέφεται ένας αυξανόμενος πληθυσμός και διατηρώντας το περιβάλλον ταυτόχρονα», ανέφερε τέλος ο κ. Bauen.

Η παραγωγή ξύλου στη χώρα μας και η ασκούμενη δασική πολιτική

Το παρόν άρθρο αποτέλεσε κεντρική εισήγηση στην ημερίδα  «Ελληνική Δασοπονία: ένα μεγάλο πλεονέκτημα και για την ελληνική οικονομία» που διοργάνωσε το ΙΔΕ Αθηνών με το WWF Ελλάς προκειμένου να εξεταστούν οι δυνατότητες για μια παραγωγικότερη / οικονομικότερη αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού των δασών ενόψει της οικονομικής κρίσης που διερχόμεστε.

Γενικά στοιχεία

   Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται στην παρούσα εισήγηση είναι απόψεις ενεργών στελεχών της δασικής πράξης και των Πριστηριούχων. Τα σχόλια και συμπεράσματα είναι του υπογράφοντος.

Το ξύλο είναι ιδανική πρώτη ύλη γιατί είναι προϊόν αειφόρου ανάπτυξης και γιατί από αυτό παράγονται πάνω από 3.000 προϊόντα με μηχανική και χημική κατεργασία. Ως κύριο προϊόν των δασών το ξύλο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την δασοπονία. Δεν νοείται Ξυλοπονία χωρίς Δασοπονία. Η συγκομιδή των δασικών προϊόντων είναι πάνω απ όλα ένας δασοκομικός – διαχειριστικός χειρισμός. Έχοντας μια πείρα πάνω από 30 χρόνια στη Δασική Υπηρεσία και την αξιοποίηση του ξύλου θα αναφερθώ με συντομία στην Ελληνική Δασοπονία γιατί η ασκούμενη δασική πολιτική εδώ και πολλά χρόνια είναι ένα θέμα που μας πονάει όλους, είναι ένα έγκλημα διαρκείας που εξηγεί και τα χάλια της ποσοτικής και ποιοτικής παραγωγής των ελληνικών δασών.

Θα μπορούσαμε με λίγες λέξεις να αποτυπώσουμε την θλιβερή κατάσταση της Ελληνικής Δασοπονίας τα τελευταία σαράντα χρόνια ως εξής:

•    Η ασκούμενη δασική πολιτική δεν υπηρετεί το δασικό οικοσύστημα. Η Πολιτεία αντί να επενδύει στην υπόθεση των δασών και να τα προστατεύει, ενδιαφέρεται για το πώς θα τα αξιοποιήσει με στόχο το κέρδος. Η μη σύνταξη και κύρωση των δασικών χαρτών και του κτηματολογίου επί 40 χρόνια τώρα αποδεικνύει την άποψη αυτή.

•    Δεν γίνεται διαχείριση και καλλιέργεια των δασών μας, άρα δεν υπάρχει προστασία των δασών μας. Δεν διατίθενται πιστώσεις για τεχνικά έργα, για καταπολέμηση ασθενειών, για δασική έρευνα. Η Δασική Υπηρεσία έχει πλήρως απαξιωθεί.

•    Δεν γίνονται αναδασώσεις (η μάλλον τις έχουν αναλάβει εργολαβικά ο ΣΚΥ και οι Πρόσκοποι). Δεν υπάρχουν δασικά φυτώρια. Κάποτε το κάθε Δασαρχείο είχε το φυτώριό του. Το Δασαρχείο Καλαμπάκας είχε τρία, εκ των οποίων το ένα ήταν το μοναδικό στον κόσμο για την Λευκόδερμο πεύκη (ρόμπολο). Κάποτε γινόντουσαν εκτεταμένες αναδασώσεις, ακόμη και με λεύκη στις όχθες των ποταμών και των ρευμάτων. Εδώ και 30 χρόνια φυτρώνουν περισσότερες βίλλες από έλατα στον Παρνασσό, στην Πάρνηθα, την Πεντέλη. Αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα.

•    Το δάσος δεν προστατεύεται επαρκώς. Μέχρι το 1986 λειτουργούσε η Κρατική Εκμετάλλευση Δασών (ΚΕΔ). Η Δασική Υπηρεσία ήταν οργανωμένη και παρήγαγε σημαντικό έργο. Οι χιλιάδες δασεργάτες που εργάζονταν στις αναδασώσεις, τα δασικά τεχνικά έργα, την δασική οδοποιϊα, τις υλοτομίες, τη διαχείριση των δασών, στα δασικά φυτώρια, ζούσαν στα χωριά, ήταν ταυτόχρονα και απλήρωτοι δασοπυροσβέστες, φύλακες του δάσους. Σήμερα οι ελάχιστοι δασεργάτες που απέμειναν ζούν στις πόλεις, επισκέπτονται τα χωριά τους ένα μήνα το καλοκαίρι μαζί με τους παραθεριστές, ενεργούν τις υλοτομικές εργασίες χωρίς δυνατότητα επαρκούς επίβλεψης από το Δασαρχείο. Η Πολιτεία πήρε τις πιστώσεις από την δασοπονία και τις διαθέτει για να πληρώνει τους δασοπυροσβέστες και τα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Και περιμένουμε από τον άνεργο κάτοικο του χωριού να πάει να σβήσει τη φωτιά μαζί με τον αμειβόμενο δασοπυροσβέστη. Δεν θα καίγονταν τα δάση στην Πελοπόννησο αν το δάσος διαχειρίζονταν και καλλιεργούνταν. Αν υπήρχαν ενεργοί δασεργάτες – άμισθοι φύλακες του δάσους (όπως ήταν κάποτε και οι ρητινοπαραγωγοί), οι οποίοι πέρα από τις δασικές εργασίες θα έμεναν στο χωριό, θα πρόσεχαν το δάσος. Μέχρι την δεκαετία του 1980 που λειτουργούσε το Ταμείο Γεωργίας Κτηνοτροφίας και Δασών, τα έσοδα από την πώληση της ξυλείας επέστρεφαν στο δάσος στα πλαίσια εφαρμογής ενός προγράμματος αυτοδιαχείρισης και αυτοχρηματοδότησης, το οποίο λειτουργούσε αποδοτικά, σε όφελος του δασικού οικοσυστήματος. Με την αλλαγή δασικής πολιτικής που συμπίπτει και με την εφαρμογή του Π.Δ. 126/86, ο κάθε Υπουργός διέθετε μέσω των Περιφερειαρχών τα έσοδα του ταμείου αυτού για ψηφοθηρικούς λόγους. Καταργήθηκε η χάραξη δασικής πολιτικής κεντρικά από το αρμόδιο Υπουργείο. Ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα τεράστιο έγκλημα διαρκείας που πρέπει να σταματήσει. Ας μη ξεχνάμε ότι η Δασοπονία που ασκείται στο  πάνω από το 50% της ελληνικής επικράτειας χρηματοδοτείτο παλαιότερα με  περίπου το 1% του ΑΕΠ και αυτή η μικρή χρηματοδότηση έδινε ζωή και οικονομική δραστηριότητα στην ορεινή και ημιορεινή Ελλάδα. Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι ισχνό της τάξεως του 0,35% του ΑΕΠ.

Υφιστάμενη κατάσταση στη συγκομιδή των δασικών προϊόντων

Στον τομέα της συγκομιδής των δασικών προϊόντων, η κατάσταση είναι ανάλογη με αυτή που περιγράφηκε παραπάνω.   Σύμφωνα με στοιχεία του ΥΠΕΚΑ το 2008 υλοτομήθηκαν 1.261.050 m3 ξυλείας (τεχνητής, βιομηχανικής και καυσοξύλων). Η ποσότητα αυτή ήταν παλαιότερα σημαντικά υψηλότερη.

Η ποιότητα των προϊόντων συγκομιδής είναι χαμηλή. Η υφιστάμενη κατάσταση συνοψίζεται στα εξής σημεία:

•    Οι προδιαγραφές των διαχειριστικών μελετών και οι Πίνακες υλοτομίας δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της σύγχρονης δασοπονίας και ξυλοπονίας. Πρέπει κατά την άποψη των δασολόγων της πράξης να αλλάξουν και να προσαρμοσθούν στα δεδομένα αυτά. Οι προσημάνσεις ελλείψει ειδικού προσωπικού γίνονται κατά τρόπο απαράδεκτο, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που γίνονται από δασοφύλακες και σε κάποιες περιπτώσεις δεν γίνονται. Τι να πρωτοκάνει ένας δασολόγος όταν είναι υπεύθυνος σε δασικό σύμπλεγμα για λήμμα 30 και 50.000 m³? Το Δασαρχείο Βυτίνας έχει ένα Δασολόγο, όταν κάποτε είχε 12. Τι τις θέλουμε άραγε τις 5 Δασολογικές Σχολές σε επίπεδο Πανεπιστημίου και ΤΕΙ ? Η μία ήδη καταργήθηκε στην Καρδίτσα, την ώρα που γράφονταν η παρούσα εισήγηση, ως αποτέλεσμα της απαξίωσης της Δασικής Υπηρεσίας και της συρρίκνωσης της ασκούμενης δασοπονίας.

•    Η συγκομιδή των δασικών προϊόντων (ρίψη δένδρων, αποκλάδωση, τεμαχισμός, αποφλοίωση, μετατόπιση κορμών και μεταφορά καυσοξύλων) είναι ως γνωστό από τις πλέον δύσκολες και επικίνδυνες εργασίες. Οι δασεργάτες πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι. Τα δάση μας είναι σε μεγάλες κλίσεις, απαιτείται εξειδίκευση και τήρηση των κανόνων συγκομιδής από τους υλοτόμους και μετατοπιστές. Η συγκομιδή είναι ταυτόχρονα και ένας δασοκομικός χειρισμός που γίνεται για την εξυγίανση του δάσους. Δυστυχώς κατά τη συγκομιδή δεν τηρούνται οι προβλεπόμενοι κανόνες με αποτέλεσμα να μην ικανοποιούνται οι δύο πρωταρχικοί στόχοι της συγκομιδής, δηλ. η εξυγίανση του δασικού οικοσυστήματος και η πληρέστερη αξιοποίηση του ξύλου, δηλ. η  απόληψη της καλύτερης δυνατής ποιότητας των κορμών που θα μπορούσαν να προκύψουν από τα υπάρχοντα δένδρα. Πιο συγκεκριμένα:  Οι δασεργάτες είναι ανεκπαίδευτοι

. Ο καθένας μπορεί να γίνει και γίνεται δασεργάτης, υλοτόμος, μετατοπιστής χωρίς πτυχίο, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς επιμόρφωση. Τα ατυχήματα είναι πολλά και δεν καταγράφονται. Χρησιμοποιούνται περισσότερο από ότι πρέπει μηχανήματα, ενώ δεν υπάρχουν επαρκείς τρακτερόδρομοι. Η χρήση των ζώων σύρσης (που είναι και η καλύτερη για το ελληνικό δάσος μέθοδος μετατόπισης των κορμών) συνεχώς μειώνεται, ενώ δεν χρησιμοποιούνται πλέον ζώα φόρτου για τα καυσόξυλα. Τεράστια ποσότητα βιομάζας παραμένει στο δάσος και δεν συγκομίζεται γιατί δεν συμφέρει τους δασεργάτες. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να υπολογισθεί η ποσότητα αυτή που εγκαταλείπεται στο δάσος και αποτελεί και αναφλέξιμο υλικό, που εγκυμονεί κινδύνους πυρκαγιάς. Σε κάθε περίπτωση είναι πάνω από το 50 % της συνολικής βιομάζας που υλοτομείται. Δεν παράγονται στύλοι και πελεκητή ξυλεία «τράβα και λατάκια» για δομικές κατασκευές. Δεν παράγεται σχίζα οξιάς. Την περίοδο 1980 είχα καταγράψει ο ίδιος στην περιοχή Τρικάλων 30 οικογενειακές επιχειρήσεις παραγωγής πριστής ξυλείας για έπιπλα, που χρησιμοποιούσαν τη σχίζα οξιάς της περιοχής.

Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση μας προτρέπει να επενδύσουμε στην πράσινη ανάπτυξη, στην αξιοποίηση της βιομάζας και των υπολειμμάτων κατεργασίας για παραγωγή ενέργειας, όπως pellets, ξυλοκάρβουνα, μπριγκέτες, ξυλαέριο.   Η έρευνα στον τομέα της συγκομιδής είναι μηδενική από την δεκαετία του 90 που έφυγαν με σύνταξη αξιόλογοι ερευνητές όπως ο κ. Κατενίδης.   Η εφαρμογή του Π.Δ. 126/86 έφερε πολλά δεινά στην δασοπονία. Συνέβαλλε στην κατάργηση του συστήματος αυτοδιαχείρισης και αυτοχρηματοδότησης της δασοπονίας και ξυλοπονίας. Μετέτρεψε τους δασεργάτες σε εμπόρους που αναλαμβάνουν μετά από καταβολή τιμήματος, την εκτέλεση των εργασιών συγκομιδής του δάσους, με επίβλεψη του Δασαρχείου.

Επόμενο είναι να ενδιαφέρονται για τον τρόπο με τον οποίο θα αυξάνουν το κέρδος τους σε βάρος του δάσους. Έτσι δεν τηρούν τους κανόνες συγκομιδής, προκαλούν φθορές και πληγώνουν τα ζώντα δένδρα κατά τη ρίψη και την μετατόπιση των κορμών. Διαμορφώνουν τα κορμοτεμάχια συμπεριλαμβάνοντας και τη βάση του δένδρου (κολάτσια, μπόσι) πού περιέχει ξύλο με ανώμαλη δομή. Κατατάσσουν ως τεχνητό ξύλο κορμοτεμάχια με έντονη ροζοβρίθεια, με στρεψοϊνια, με κωνικομορφία, με σφάλματα στρεβλώσεων, προσβολών από μύκητες. Δεν συγκομίζουν το καυσόξυλο γιατί δεν τους συμφέρει, παρά το ότι το επιβάλλει η σύμβαση που υπέγραψαν και παρά την αυστηρή απαίτηση από τα Δασαρχεία. Παρεμβάσεις πολιτικών προσώπων και Περιφερειαρχών, που τώρα πια ασκούν τη δασική πολιτική, απειλές για τιμωρία των δασολόγων που προσπαθούν να εφαρμόσουν το Νόμο, μεταθέσεις, αναξιοκρατική επιλογή προϊσταμένων δασαρχείων και διευθυντών, συνιστούν το μίγμα δασικής πολιτικής που έφερε τη διάλυση. Οι δασικοί συνεταιρισμοί προτιμούν να πληρώσουν μικρό πρόστιμο.

Οι μέθοδοι συγκομιδής δημιουργούν κίνδυνοι πυρκαγιάς ενώ χάνεται βιομάζα. Τα Πριστήρια που αγοράζουν τη στρόγγυλη ξυλεία ελάτης, πεύκης, και οξιάς γιατί πρέπει να επιβαρύνονται με μια ακόμη ζημιά; Με το προϋπάρχον σύστημα της Κρατικής Εκμετάλλευσης Δασών όλα αυτά δεν συνέβαιναν. Οι υποστηρικτές της αλλαγής του συστήματος υποστήριζαν με πάθος την κατάργηση της ΚΕΔ για να αναζωογονηθεί η ύπαιθρος, να τονωθεί το συνεταιριστικό κίνημα (έγραφε ο κ. Τσιφόρος, Δ/ντής Κτηματολογίου Α.Ε. και σημερινός Δ/ντής στην ΠΑΣΕΓΕΣ, το 1985: Στην Κρατική εκμετάλλευση των δασών με αυτεπιστασία κυριαρχεί αυταρχική και αντισυνεταιριστική νοοτροπία που δρά διαβρωτικά για το συνεταιριστικό κίνημα. Η με αυτεπιστασία εκμετάλλευση δεν μπόρεσε να συντονίσει τις διάφορες φάσεις συνεκμετάλλευσης. Δεν μπόρεσε να συντονίσει την δασοπονία με την ξυλοπονία – ξυλοβιομηχανία. Η επιλογή αυτή είναι συνακόλουθη με τη γενικότερη φιλοσοφία των δασικών υπηρεσιών της αυτοαπομόνωσης και της αυταρχικότητας).

•    Στα πλαίσια της πολιτικής στήριξης των δασικών συνεταιρισμών επενδύθηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια δραχμές τις δεκαετίες του 1980 και 90 για να ιδρυθούν συνεταιριστικές μονάδες ξύλου σε Καρπενήσι, σε Καλαμπάκα, σε Γιάννενα, σε Χαλκιδική. Τα χρήματα κατασπαταλήθηκαν με τους γνωστούς τρόπους της περιόδου αυτής, οι μονάδες υπολειτούργησαν ενώ κάποιες δεν λειτούργησαν καν,  και τελικά έκλεισαν ερημώνοντας την ύπαιθρο. Όλα έγιναν θυσία στον βωμό της ιδιοτέλειας. Οι υπεύθυνοι, όσοι παραπέμφθηκαν, απηλλάγησαν πανηγυρικά, όπως και οι υπεύθυνοι για το άλλο έγκλημα του εθνικού κτηματολογίου, το οποίο από το μεγαλύτερο από τα μεγάλα έργα (όπως έλεγε ο κ. Λαλιώτης), κατάντησε το μεγαλύτερο από τα μεγάλα σκάνδαλα. Όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα. Άπειροι και άσχετοι δασολόγοι συμβούλευαν με μεθόδευση και ιδιοτέλεια την τότε πολιτική ηγεσία να αλλάξει δασική πολιτική και να εφαρμόσει τη νέα δασική πολιτική που υποβάθμισε τα δασικά οικοσυστήματα, απαξίωσε τη Δασική Υπηρεσία, υποβάθμισε τους δασικούς συν/σμούς σε εμπορικά καταστήματα, εξαφάνισε τις συνεταιριστικές βιομηχανίες ξύλου, ερήμωσε την ημιορεινή και ορεινή Ελλάδα.

•    Σαν να μη φθάνουν όλα αυτά, ως συνέπεια της ελεύθερης εισαγωγής προϊόντων, εισάγονται στην Ελλάδα προϊόντα ξυλείας σε τιμές πολύ μικρότερες του ελληνικού κόστους παραγωγής. Παράλληλα η πολύ μικρή ζήτηση των προϊόντων ξύλου, λόγω της κρίσης στην οικοδομή, στην αγορά επίπλου και ξυλοκατασκευών, έχει φέρει τις τιμές της στρόγγυλης ξυλείας οξιάς στις 35 με 40 Ε/m³,  όταν ο πίνακας διατίμησης του Υπουργείου είναι 65 Ε/m³. Η τιμή της στρόγγυλης ξυλείας ελάτης ήταν πριν 2-3 χρόνια 90 Ε/m³ και  σήμερα έφθασε τα 58 Ε/m³. Για λήμμα οξιάς 7.000 m³ στο Δασαρχείο Καλαμπάκας δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον από την αγορά.

•    Η δεινή κατάσταση στην αγορά αναγκάζει τα ελληνικά Πριστήρια να κλείνουν. ΜικροΜεσαίες επιχειρήσεις στην επαρχία, που απασχολούσαν η κάθε μια 10 με 15 άτομα, κλείνουν η μία μετά την άλλη ή υπολειτουργούν. Η καθημερινή επαφή που έχουμε στο Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου με τις μονάδες ξύλου και επίπλου μας κάνουν κοινωνούς μιας τραγωδίας που βιώνει ο κλάδος των Μ.Μ. επιχειρήσεων του ξύλου και επίπλου, δηλ. των μονάδων που στηρίζουν την ελληνική οικονομία και ζωντανεύουν την επαρχία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να στηριχθούν οι μονάδες αυτές και να επαναλειτουργήσουν. 

Τι πρέπει να γίνει

Η φύση δουλεύει με τους δικούς της ρυθμούς και νόμους. Ο αγώνας του ανθρώπου να αυξήσει την πρόσοδο από τα δασικά οικοσυστήματα για να αυξήσει το κέδρος του, καταλήγει στην υποβάθμιση και βαθμιαία στην εξαφάνιση των δασών. Είμαστε όλοι μάρτυρες της αλόγιστης εκμετάλλευσης και καταστροφικής μανίας των πολυεθνικών εταιρειών στα παρθένα τροπικά δάση, αλλά και της προσβολής των δασών μας από τους αέριους ρυπαντές, την ραδιενέργεια, τους κάθε είδους ρύπους που προκαλεί ο άνθρωπος εν ονόματι της δήθεν ανάπτυξης. Η υποβάθμιση και εξαφάνιση των δασών επηρεάζει αρνητικά το κλίμα στον πλανήτη και τελικά την ίδια τη ζωή.

Πριν πάω στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν θα αναφερθώ με λίγα λόγια στην ποιότητα του ξύλου των ελληνικών δασών σε σύγκριση προς την εισαγόμενη ξυλεία. Σε ότι αφορά την παραγόμενη πριστή ξυλεία ελάτης, η καλή ποιότητα της Κεφαλληνιακής ελάτης είναι πολύ καλύτερη από την εισαγόμενη καλή ποιότητα της ερυθρελάτης, που έχει κατακλείσει την ελληνική αγορά, ειδικά στη μορφή της πελεκητής ξυλείας (τράβα και λατάκια). Σε ότι αφορά την μηχανική αντοχή και τη φυσική διάρκεια, η ελληνική ελάτη περιοχής Καλαμπάκας, Περτουλίου, είναι πολύ ανώτερη. Είναι όμως γεγονός ότι η αναλογία της καλής ποιότητας προς την μέτρια είναι μικρή. Το ίδιο συμβαίνει και με την Μαύρη πεύκη περιοχής Γρεβενών, Ταΰγετου, Πάρνωνα, Δράμας, Ηπείρου. Ας μη υποτιμούμε λοιπόν την ελληνική ξυλεία. Από τα άλλα είδη το κυπαρίσσι που αποτελούσε από τους αρχαίους χρόνους μέχρι τις δεκαετίες του 1960 βασικό είδος και το πλέον κατάλληλο για στέγες και κατασκευές υπαίθρου και για την ξυλοναυπηγική, σήμερα δυστυχώς και εσφαλμένα φύεται μόνο στα κοιμητήρια. Η στέγη του Παρθενώνα καθώς και πολλών άλλων αρχαίων Ναών ήταν από κυπαρίσσια. Γιατί η Δασική υπηρεσία δεν έκανε και δεν κάνει αναδασώσεις με κυπαρίσσια για παραγωγή ξύλου?

Είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν στον τομέα της συγκομιδής και της ασκούμενης δασικής πολιτικής, με στόχο την ποιοτική και ποσοτική αύξηση των δασικών προϊόντων:

(1). Αύξηση του λήμματος σε μορφή στρόγγυλης ξυλείας, από τα υπάρχοντα δάση δεν μπορεί να υπάρξει. Τονίσαμε παραπάνω ότι οι Δασικοί Συν/σμοί συγκομίζουν μόνο τους κορμούς των δένδρων από τους οποίους έχουν κέρδος και όλο το υπόλοιπο τμήμα των δένδρων, δηλ. τα κλαδιά, οι κορυφές και τα τμήματα των κορμών που δεν είναι κατάλληλα για πρίση (τραυματισμένο ξύλο, έντονα ραγαδωμένο, τμήματα με σήψη, με μεγάλη στρεβλότητα, με άλλα σφάλματα δομής), το εγκαταλείπουν στο δάσος, όπου αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για φωτιά μέχρις ότου σαπίσει. Κατά τη διάρκεια της σήψης παράγεται και CO2. Η ποσότητα της ξυλείας που εγκαταλείπεται είναι πάνω από το 50% του συνολικού λήμματος που προβλέπουν οι μελέτες. Το ξύλο αυτό αποτελεί άριστη πρώτη ύλη για δεκάδες προϊόντα, όπως ξυλοπλάκες, χαρτί και άλλα προϊόντα κυτταρίνης, προϊόντα πυρόλυσης, καυσόξυλα κ.α. Από τη διαμόρφωση του ξύλου αυτού προκύπτει και κατηγορία της σχίζας οξιάς για παραγωγή πριστής.  Με σωστή συγκομιδή μπορεί επίσης να προκύπτει και κατηγορία στύλων και πελεκητής ξυλείας από πεύκο, έλατο για δομικές εφαρμογές. Όλα αυτά τα προϊόντα παράγονταν μέχρι την δεκαετία του 1980, όταν λειτουργούσε η ΚΕΔ.

Περαιτέρω ποσοτική αύξηση του λήμματος μπορεί να έλθει μόνο με την δημιουργία νέων δασών μέσα από εκτεταμένες αναδασώσεις αλλά και με καλλιέργεια και αναβάθμιση των υπαρχόντων δασών. Αναδασώσεις με λεύκη δίνουν λήμμα στα 15 χρόνια. Εφαρμόσθηκαν τις δεκαετίες 1960 και 70 σε δημόσιες και ιδιωτικές εκτάσεις με πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά σε βάρος των ιδιωτών που ακολούθησαν το πρόγραμμα και όταν ήλθε η ώρα της συγκομιδής, η πολιτεία δεν προστάτευσε τις τιμές της πρώτης ύλης, με αποτέλεσμα να έχουν οι πτωχοί αγρότες επενδυτές μηδενική πρόσοδο. Αναδασώσεις με κυπαρίσσι, που όπως τονίστηκε παραπάνω είναι το καλύτερο ξύλο για δομικές εφαρμογές, δεν γίνονται. Καιρός είναι να ξεκινήσει η Πολιτεία ένα πρόγραμμα αναδασώσεων μεταξύ των άλλων ειδών και με λεύκη και κυπαρίσσι με μικρή έστω αλλά συνεχή χρηματοδότηση, τόσο από τα έσοδα της εκμετάλλευσης των δασών μας, όσο και με την καθιέρωση χρηματοδότησης από δημόσιες επενδύσεις σε ποσοστό 0,5% του προϋπολογισμού. Καλό είναι να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές όχι μόνο χρέη και ανεργία, αλλά και δάση. Αυτό βέβαια απαιτεί επενδύσεις στη δασοπονία, στην οποία το δασικό επιτόκιο είναι πολύ χαμηλό, με τα κριτήρια οικονομικής ανάλυσης της ελεύθερης αγοράς. Δεν είναι δυνατό οι επενδύσεις στη Δασοπονία χρόνο με το χρόνο να φθίνουν.

(2). Ποιοτική βελτίωση του ξύλου που συγκομίζεται μπορεί να γίνει με την εφαρμογή ποιοτικών κριτηρίων ταξινόμησης των προϊόντων συγκομιδής, κυρίως στη στρόγγυλη ξυλεία που προορίζεται για πρίση. Τέτοια ταξινόμηση δεν υπάρχει γιατί δεν τηρούνται οι κανόνες της συγκομιδής και γιατί δεν μπορεί το Δασαρχείο να ελέγξει τους Συνεταιρισμούς. Η διογκωμένη βάση του κάθε δένδρου που υλοτομείται πρέπει να αποτελεί χωριστό κορμοτεμάχιο μικρού μήκους (μπόσι) ή να παραμένει στο πρέμνο. Η ζημιά μεταφέρεται στο Πριστήριο, όπου οι κορμοί αυτοί απορρίπτονται, ή έχουν μεγάλη φθορά και αμβλύνουν τα κοπτικά εργαλεία. Απαιτείται συνεργασία Δασαρχείου, Συνεταιρισμών και Πριστηριούχων, ώστε να προκύπτει το καλύτερο αποτέλεσμα.

(3). Αποδείχθηκε περίτρανα ότι η κατάργηση της ΚΕΔ και η ταυτόχρονη παραχώρηση της εκμετάλλευσης των δασών στους Δασικούς Συνεταιρισμούς ήταν μέγα σφάλμα, γιατί λειτούργησε σε βάρος του δασικού οικοσυστήματος, αλλά και σε βάρος των ίδιων των Συνεταιρισμών. Η κατάσταση αυτή πρέπει να αλλάξει και να επανέλθουμε στο πετυχημένο σύστημα της ΚΕΔ με το οποίο διασφαλίζεται η αυτοδιαχείριση και αυτοχρηματοδότηση της δασοπονίας. Αυτό ταυτόχρονα θα δώσει ζωή στην εγκαταλελειμμένη ορεινή Ελλάδα.

(4). Πρέπει να γίνει επανίδρυση της Δασικής Υπηρεσίας με στελέχωση, οργάνωση και αλλαγή νοοτροπίας. Η Δασική Υπηρεσία απέδειξε στην πράξη επί δεκαετίες ότι μπορεί να παράξει σοβαρό έργο και να συμβάλλει στην ανάπτυξη των δασών και του τόπου.

(5). Πρέπει να ξεκινήσει η πιστοποίηση της δομικής ξυλείας ελληνικής προέλευσης όπως επιβάλλει άλλωστε ο Ευρωκώδικας 5. Το Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου του ΤΕΙ Λάρισας, έχει ξεκινήσει πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση αυτή. Η Κρατική Βιομηχανία Ξύλου του Δασαρχείου Καλαμπάκας, θα μπορούσε μετά από μικρής έκτασης εκσυγχρονισμό να συμβάλει στην κατεύθυνση αυτή και να συνεχίσει να λειτουργεί, παράγοντας ακόμη σήμερα καινοτόμα προϊόντα ξυλοκατασκευών και ξύλινων κατοικιών με μεγάλη ζήτηση. Η εν λόγω βιομηχανία καλύπτει βασικές ανάγκες του δημόσιου τομέα, ενώ τα ξύλινα σπίτια που παράγει χρησιμοποιήθηκαν σε δεκάδες σεισμούς στο παρελθόν. Λειτουργεί από τον μεσοπόλεμο και πρέπει να διατηρηθεί με διάθεση ελάχιστης πίστωσης για ανανέωση του παλαιωμένου εξοπλισμού της και με διορισμό εξειδικευμένου επιστημονικού προσωπικού από τους δεκάδες ανέργους τεχνολόγους ξύλου. Πρέπει επίσης να συνεχίσει τη λειτουργία της και να αναβαθμισθεί σε Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο η μοναδική στην Ελλάδα Σχολή Ξυλογλυπτικής της Καλαμπάκας, η οποία ήταν έργο της Δασικής Υπηρεσίας για να αποκαθιστά τα παιδιά των δασεργατών! Είμαστε στη διάθεση του Υπουργείου για τεχνική στήριξη.

(6). Προτείνεται από ορισμένους Δασολόγους η προσωρινή παύση της υλοτομίας εκεί όπου, λόγω οικονομικής κρίσης,  δεν υπάρχει ζήτηση των δασικών προϊόντων. Μια τέτοια απόφαση πρέπει να διασφαλίζει πλήρως τα συμφέροντα τόσο των δασεργατών, όσο και των Πριστηρίων που λειτουργούν με πρώτη ύλη από τα δάση μας.

(7). Ο εκσυγχρονισμός και η οργάνωση των Δασικών Συν/σμών ώστε να αποτελούνται από πραγματικά μέλη επαγγελματιών δασεργατών είναι μια δύσκολη αλλά αναγκαία υπόθεση. Το ίδιο απαραίτητη είναι και η εκπαίδευση και εξειδίκευση των δασεργατών στις εργασίες συγκομιδής, καθώς και η οικονομική ενίσχυση για αγορά ζώων, μηχανημάτων, εργαλείων και μέσων που χρειάζονται στη συγκομιδή.

(8). Ακούγεται ότι υπάρχουν σκέψεις για απ ευθείας παραχώρηση των δασών για εκμετάλλευση σε μεγάλες ιδιωτικές Βιομηχανίες ξύλου, με την επίβλεψη της Δασικής Υπηρεσίας. Κάτι τέτοιο έγινε με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης στους συνεταιρισμούς και είδαμε τα αποτελέσματα. Ας μη ξεχνάμε ότι η Δασική Υπηρεσία λειτούργησε αποδοτικά το σύστημα της ΚΕΔ, υπηρέτησε και προστάτεψε τα δάση και τις δασικές εκτάσεις με αποτελεσματικό τρόπο, γι αυτό και σήμερα διατηρούν το δημόσιο χαρακτήρα τους τεράστιες δασικές εκτάσεις και δάση, παρά τον ανηλεή πόλεμο και την απαξίωση στην οποία την οδήγησαν οι κρατούντες τα τελευταία 30 χρόνια.  Μια τέτοια ενέργεια κρίνεται ύποπτη και επικίνδυνη.

(9). Πέραν της ξυλείας υπάρχουν και άλλα προϊόντα που αποτελούν δασική πρόσοδο, όπως η ρητίνη, το φυλλόχωμα, οι πλοκόραβδοι, η ρίζα ερείκης για παραγωγή καπνοσυρίγγων (τσιμπουκιών), η ρίζα της ελιάς, της καρυδιάς, της λεύκης, η αξιοποίηση σπάνιων ειδών ξύλου δένδρων και θάμνων της Μεσογείου, όπως το χρυσόξυλο, το πυξάρι  κ.α. τα οποία κάποτε παράγονταν ενώ σήμερα η δραστηριότητα συρρικνώθηκε ή έπαψε να υπάρχει. Σε κάθε περίπτωση αποτελούν παρακαταθήκη για αξιοποίηση.

(10). Η στενά οικονομίστικη – λογιστική αντίληψη των κυβερνόντων σχετικά με τις επενδύσεις στα δασικά οικοσυστήματα πρέπει να αναθεωρηθεί άρδην. Στο κάτω – κάτω το 50% των εκτάσεων της ελληνικής επικράτειας δικαιούται πολύ παραπάνω από το ισχνό 0,36% του κρατικού προϋπολογισμού που επενδύεται στα δάση. Το ποσοστό αυτό ήταν 1%.

(11). Τέλος το Υπουργείο πρέπει να προσαρμόζει κάθε φορά τον πίνακα διατίμησης των δασικών προϊόντων ανάλογα με τα δεδομένα της αγοράς.

Τελειώνοντας θα τονίσω ότι η Ελληνική Δασοπονία μπορεί να αποτελέσει μακροπρόθεσμα ένα μεγάλο πλεονέκτημα και για την ελληνική οικονομία αν γίνονται επενδύσεις σ΄αυτήν και αν αυτή ασκείται με τις αρχές της αειφορίας και όχι με την εφαρμογή μιας πολιτικής αποχαρακτηρισμού και αξιοποίησης των δασικών εκτάσεων ως οικόπεδα, ή με στόχους ξεπουλήματος και αξιοποίησης των δασικών εκτάσεων από τους ιδιώτες λόγω κρίσης. Τα δάση και οι δασικές εκτάσεις είναι η μόνη περιουσία που ανήκει στο σύνολο, πρέπει να παραμείνει στο δημόσιο και πρέπει να διαχειρίζεται από το δημόσιο τομέα.

Πηγές

•    Συλλογή στοιχείων με ερωτηματολόγιο από Δασολόγους της Δασικής πράξης και από ιδιοκτήτες Πριστηρίων.

•    Τσιφόρος Ι. 1985. Δασοπονία και δασικοί συνεταιρισμοί στην Ελλάδα. Το Δάσος, 1985.

•    Υπουργείο Γεωργίας Ι.Δ.Ε. Θεσ/νίκης. 1985. Μελέτη στρατηγικής για την ανάπτυξη της Ελληνικής Δασοπονίας και Ξυλοπονίας. 1985.

•    Σπαθής Δ. και Κουτσονάσιος Χ. 1989. Βελτίωση και προοπτικές της συγκομιδής ξύλου στην Ελλάδα. Παν/νιο Δασολογικό Συνέδριο, Αθήνα 1989.

•    http://www.ypeka.gr

Ι. Κακαράς

Καθηγητής ΤΕΙ, Τμήμα Σχεδιασμού και Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου, ΤΕΙ Λάρισας.

ΠΗΓΗ Διαχείριση Δασικών Οικοσυστημάτων

PELLETS Μερικές συμβουλές για την σωστή λειτουργία των καυστήρων πελλετ

Στο τέλος της σεζόν να μην αφήνεται  πέλετ μέσα στην  θερμάστρα  ή τον λέβητα. 

 Μερικές συμβουλές για την σωστή λειτουργία τους και ασφάλεια.

  Ο σωστός καθαρισμός ελαχιστοποιεί την κακή λειτουργία και τις βλάβες που οφείλονται σε αυτόν τον τομέα. Συμβουλές για αυτόν θα πρέπει να δίνονται από το κατάστημα αγοράς και ανάλογα με την συσκευή είναι: Ημερήσιος, εβδομαδιαίος, μηνιαίος κ ετήσιος (service).

Θα πρέπει να αποφεύγονται οι αλλαγές των παραμέτρων λειτουργίας, διότι τυχόν κακή λειτουργία της συσκευής οφείλετε καθαρά στην καύσιμη υλη και όχι στην εργοστασιακή ρύθμιση.

Τελευταίο αναφέρω αν και έπρεπε να το βάλω πρώτο, ότι η συσκευή που θα επιλέξει ο καταναλωτής θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έχει θέση καθώς επίσης να φέρει όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά απόδοσης, ασφάλειας και εγγύησης αυτής, στοιχεία απαραίτητα για την σωστή λειτουργία και διάρκεια ζωής.

Η καύσιμη υλη (Pellet) στοιχείο βασικό για την καλή λειτουργία και απόδοση των συσκευών, θα πρέπει να φέρει στην συσκευασία και ευδιάκριτα την ποιότητα του ξύλου, την θερμογόνο δύναμη, την υγρασία του υλικού κατά την συσκευασία και το βάρος. Χρήσιμο θα ήταν επειδή είναι υλικό που οι περισσότεροι έρχονται σε επαφή με αυτό για πρώτη φορά να συμβουλεύονται το κατάστημα αγοράς της συσκευής για τα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά καθώς και ποιο είδος είναι καλύτερο για την συσκευή που επέλεξαν.

Ο ετήσιος καθαρισμός (service) θα πρέπει να γίνετε από εξουσιοδοτημένο συνεργείο και το κόστος κυμαίνετε από 50 έως 100 euro ανάλογα με τον τύπο, αερόθερμη ή υδραυλική σόμπα ή λέβητα pellet κεντρικής θέρμανσης.

Έχοντας μια εμπειρία 17 χρονών σε αυτό το καύσιμο (pellet) συνιστώ σε όλους τους χρήστες τέτοιων συσκευών στο τέλος κάθε σεζόν να μην αφήνουν καθόλου υλικό (pellet) μέσα στην δεξαμενή, διότι κατά την πολύμηνη παραμονή μέσα σε αυτήν συχνά στερεοποιείτε στον κοχλία μεταφοράς και αυτή είναι η πιο συχνή βλάβη.

 Η καπνοδόχος θα πρέπει να οδηγηθεί σε μέρος όπου η έξοδος του καπνού δεν θα δημιουργεί προβλήματα στην πρόσοψη της οικοδομής αλλά και στους γείτονες. Κανονικά θα πρέπει να οδηγείτε στην στέγη και να προστατεύετε από τον αέρα και την βροχή.

Θα πρέπει να πω πως μετά την κατάσταση που δημιουργήθηκε με το πετρέλαιο, μεγάλος αριθμός καταναλωτών στράφηκε προς αυτό το καύσιμο, όπως επίσης θετικό είναι ότι το αποδέχτηκε το σύνολο του κλάδου της θέρμανσης σαν συσκευή και υλικό.

Κλείνοντας θα έλεγα ότι η όλη κουβέντα που έγινε τον προηγούμενο χρόνο στην αγορά για τον συγκεκριμένο τομέα, δεν ανταποκρίνεται με τις πωλήσεις και οφείλετε σε διαφόρους παράγοντες ανάλογα με τον τρόπο που το προσεγγίζει κάποιος.

1)      Γενικώς στην οικονομική κατάσταση που επικρατεί στην χώρα.

2)      Στην κατανάλωση πετρελαίου κατά τα προηγούμενα χρόνια και το χρόνο απόσβεσης της επένδυσης

3)      Στην δυσπιστία αφήνοντας τους περισσότερους να συλλέξουν πληροφορίες από τους περσινούς χρήστες και ανάλογα να πράξουν.